Wat zegt de Consumentenbond over de waterontharder?

In de Consumentengids van oktober 2017 publiceerde de Consumentenbond ‘Zacht water, harde feiten’. Maar … Zijn die feiten wel zo hard?

In het artikel wordt onder meer gesuggereerd dat ontharden van water geldverspilling is omdat het nergens in Nederland nodig zou zijn, en dat waterontharders zichzelf ook niet zouden terugverdienen.

Reactie AquaCell

Naar aanleiding van het artikel stuurde de directie van AquaCell een brief aan de hoofdredacteur van de Consumentengids. Wij vonden in het artikel namelijk minstens twaalf feitelijke onjuistheden, die het artikel niet alleen suggestief, maar ook misleidend maken.

Zo spreekt de Consumentengids bijvoorbeeld over 'het gevaar van bacteriegroei’, zonder aan te geven dat bacteriegroei alleen een gevaar vormt wanneer het schadelijke bacteriën betreft. Uit wetenschappelijk praktijkonderzoek blijkt dat er in waterontharders op basis van ionenwisseling, zoals de AquaCell, van een dergelijk gevaar geen sprake is. De kans op legionellabesmettingen in waterleidingen zónder AquaCell is zelfs groter …

De kritiek op het artikel samengevat 

• Uitspraken missen onderbouwing
• In plaats van concrete onderzoeksgegevens, feiten, aantallen en percentages staat het artikel vol onduidelijke woorden als ‘zou kunnen’, ‘minder’, ‘iets meer’, enzovoort.
• Er wordt verwezen naar ‘deskundigen’, maar die worden niet nader genoemd.
• Veel van de nadelen die worden genoemd, gelden alleen voor waterontharders die werken met omgekeerde osmose, niet voor waterontharders op basis van ionenwisseling, zoals de AquaCell.
• De kernvraag in het artikel ‘Is het ontwarden van water nodig?’ is vreemd. Een elektrische fiets is ook niet nodig, maar verhoogt – net als een waterontharder – wel degelijk gemak en comfort.
• Er is – in strijd met de journalistieke ethiek – geen sprake is geweest van wederhoor bij fabrikanten, verkopers en consumenten.

Vervolgartikel Consumentengids

In januari 2018 verscheen een vervolgartikel in de Consumentengids, naar aanleiding van onze en verschillende andere klachten op het originele artikel. Dat stemde ons echter nog niet tevreden.

In het nieuwe artikel geeft de redactie weliswaar toe dat uit reactie van lezers en leveranciers is gebleken dat er wel degelijk behoefte aan waterontharders kan bestaan, en dat een waterontharder nuttig kan zijn bij het voorkomen van kalkaanslag. Maar slechts een paar feitelijke onjuistheden en niet-onderbouwde meningen uit het originele artikel zijn rechtgezet, en woorden van directeur Gerrit Dijkstra wordt in een verkeerde context geplaatst waardoor hij het tegendeel lijkt te beweren van wat hij bedoelt.