“Echt zacht kraanwater krijg je alleen met je eigen waterontharder”

Het echtpaar Verbeek kocht vijftien jaar geleden een nieuwbouwhuis in Houten. Al na een paar weken zagen glaswanden en sanitair wit van de kalkaanslag. Met een kraanwaterhardheid van 12 dH is dat absoluut niet vreemd. Alle apparaten waar hard kraanwater doorheen gaat – vooral warm water – hebben dan flink last van neerslag van kalk en magnesium uit het leidingwater. In ons land varieert de hardheid grotendeels tussen de vijf en de twintig dH. De ideale hardheid – géén kalkaanslag, wel een uitstekende drinkkwaliteit – ligt onder de 2,7 dH.

Ronald Verbeek wist dat hij een waterontharder wilde: “Ik heb in de elektronica gezeten en ik ben aardig technisch. Bij kennissen in Houten had ik een waterontharder gezien. Die mensen waren er heel tevreden over, maar ik wilde iets anders. Dat apparaat van hun was groot, gebruikte stroom, zat vol elektronische componenten die je helemaal niet nodig hebt en je moest hem regelmatig vullen met keukenzout uit onhandig grote, zware zakken.”

Geen stroom nodig én veel besparing

Op internet vond Verbeek wat hij hebben wilde: een apparaat dat geen stroom nodig heeft, dat je vult met handzame zoutblokken en dat klein genoeg is om in de meterkast bijgeplaatst te worden: de AquaCell. “Mechanisch werkend en zonder overbodige toeters en bellen, dus zo betrouwbaar als maar kan.” Wat hij ook vond: een goed doortimmerde berekening van een AquaCell-gebruiker over de besparingen die je realiseert: “Zo’n 300 euro per jaar blijkt reëel. Je geeft veel minder uit aan zeep, shampoo en schoonmaakmiddelen. Bovendien gaat je apparatuur – van waterkoker tot cv-ketel langer mee. En niet zo goed in geld uit te drukken, maar voor mij óók heel belangrijk: een minder grote belasting van het milieu.”

Geen omkijken meer naar de Quooker

De familie Verbeek genoot van de positieve effecten. Geen slaafs geboen meer in de badkamer, spaarzaam zeepgebruik – “Anders schuimde je de badkamer uit.” – en geen omkijken meer naar de Quooker. “Die deed het na drie jaar heel slecht. Ik heb hem uit elkaar geschroefd en toen bleek-ie voor de helft vol kalk te zitten. Schoon gemaakt, intussen de AquaCell aangeschaft en nu – jaren later – nog steeds zo schoon als wat. Ik heb laatst nog gekeken: niks te zien. Al met al valt een investering in een goede waterontharder van pakweg 2000 euro dan wel mee”.

Ook gewone kranen bleven vrij van het beruchte kalkrandje – ze geven weer een gewone rechte straal – en in de wc is de kalkaanslag verdwenen. Het water is ook lekkerder om te drinken, beweert Verbeek. Dat is zijn dochter met hem eens. “Die woont ook in Houten, maar die komt bij mij flessen vullen met kraanwater om thuis thee mee te zetten. Dat snap ik heel goed; met dit water heb je geen vliesje meer op de thee en dat maakt de smaak zóveel beter!”

Vreemd advies van het waterbedrijf

Ergerlijk verrast was Ronald Verbeek daarom toen hij in de plaatselijke krant las dat zijn waterleverancier Vitens een eigen waterontharder onnodig noemde. Vitens had immers zelf de hardheid teruggebracht van twaalf naar zeven. “Consumentenbedrog”, noemt Verbeek zo’n bewering. “Kraanwater van zeven dH is niet zacht, maar minder hard. Pas bij 2,7 dH of minder mag je water echt zacht noemen.” Heel vreemd is het dus niet dat er nog steeds mensen uit de buurt bij Verbeek aankloppen of ze die ontharder eens mogen zien. “Ik vertel ze graag over het hoe en wat, want ik ben nog steeds ontzettend blij met onze AquaCell.”