Kalk in je thee: een slecht idee?

Een goed idee is het zeker niet. De Engelse theemaker Twinings geeft op haar website aan dat kalk in het water een reactie aangaat met de olie in de theebladeren en een bruinachtig residu achterlaat. We kennen dit principe allemaal wel wanneer de laatste slokken van de thee genomen zijn en het achterblijfsel zichtbaar wordt. Niet heel smakelijk. 

Ook wanneer de thee net is ingeschonken zien we een olie-achtige laag die op de thee lijkt te drijven. Een soort vliesje. Dit is het begin van bovenstaande reactie die de oliën uit de theebladeren dus aangaan met de kalk. Deze reactie zorgt er ook voor dat de uiteindelijk theesmaak afgeremd wordt. Dit principe is vergelijkbaar met de werking van zeep in hard water.

Verder zorgt de kalk in het water voor de bittere smaaktonen. De smaak van zacht water is vergelijkbaar met de smaak van spa blauw. In dit bronwater zit namelijk weinig calcium en magnesium waardoor het letterlijk wat milder en zachter smaakt. Wanneer u thee zet met spa blauw dan krijgt u ook een idee hoe volledige zachte thee zal gaan proeven.

Nu begrijpt u wellicht ook waarom theewater vroeger lang werd gekookt in de ouderwetse theeketels, waar de naam ketelsteen zijn oorsprong vindt. De kalk blijft namelijk achter in de ketels waardoor het water dat voor de thee gebruikt wordt eens stuk zachter is, met als resultaat meer smaak en een zachtere smaakbeleving.

Conclusie: Hoe zachter het water, des te zachter en smaakvoller uw thee. Voor sommige mensen een van dé voordelen van zacht water.